Intel Pentium – 80586 – i586
Częstotliwości taktowania pierwszych modeli – 60 Mhz i 66 Mhz
64-bitowa magistrala danych i 32-bitowa magistrala adresowa (w Pentium 4, 36-bitowa magistrala adresowa).
Praca w trzech trybach:
- Tryb rzeczywisty – nie obsługuje wielozadaniowości, nie zapewnia ochrony pamięci przed użyciem tego samego adresu przez inny proces, pracowały w nim programy po DOS-em, ograniczenie do 1MB pamięci
- Tryb chroniony (od 80286) – wielozadaniowość, ochrona pamięci (dzięki jednostce zarządzania pamięcią – MMU), obsługiwany przez WIndows 3.0+, umożliwia zaadresowanie do 4GB pamięci
- Tryb wirtualny 8086 – wirtualny tryb rzeczywisty w trybie chronionym, umożliwiający uruchomienie aplikacji napisanych dla procesora 8086.
Sprzętowe mechanizmy ułatwiające projektowanie systemów operacyjnych:
- Pamięć wirtualna
- Praca wielozadaniowa
- Ochrona zasobów
Superskalarność – praca potokowa – wykonywanie kilku instrukcji w pojedynczym cyklu zegara. Kradzione z RISC-a. Praca potokowa jest możliwa dzięki zastosowaniu kilku jednostek wykonawczych. Pentium posiadał 2 potoki – U (wszystkie instrukcje) i V (najprostsze instrukcje).
Segmentacja i stronicowanie pamięci:
- Segmentacja – każdy proces uruchomiony w trybie chronionym otrzymuje swoją własną przestrzeń adresową i nie ma dostępu do przestrzeni adresowej systemu, ani innych procesów.
- Stronicowanie – Umożliwia zaadresowanie większej ilości pamięci niż magistrala adresowa, przez zastosowanie stron. Wymyślona przez Jacka Karpińskiego.
Jednostka zmiennoprzecinkowa pracująca w trybie potokowym
2 oddzielne cache – dla danych i dla kodu programów
Możliwość współpracy z pamięcią cache L2