Miesiąc: kwiecień 2016

Stos procesora

Stos jest strukturą danych, w której dane dokładane są na wierzch stosu i z wierzchołka stosu są pobierane. W procesorach z rodziny x86 stos znajduje się w górnej części pamięci operacyjnej, a dane umieszczane są na nim w kierunku odwrotnym – tj. od większego adresu do mniejszego.

Aby odłożyć zawartość rejestru na stos, korzystamy z rozkazu push REJESTR. Aby ściągnąć zawartość ostatniego elementu ze stosu do rejestru, używamy rozkazu pop REJESTR.

Rejestr przechowujący wskaźnik na ostatni element stosu to RSP. Zwiększenie zawartości tego rejestru o 8 powoduje “usunięcie” ze stosu ostatniej wartości. Dokładniej mówiąc wartość ta nie jest usuwana, ale podczas następnego odłożenia wartości na stos zostanie ona nadpisana.

Czytaj dalej Architektura Komputerów 2 – Laboratorium nr 4 – Stos i funkcje

Obsługa plików Linuksowymi wywołaniami systemowymi

Aby odczytać lub zapisać dane do pliku, z poziomu języka Asembler, musimy posłużyć się wywołaniami systemowymi otwierającymi plik do odczytu i/lub zapisu oraz, po skończonej pracy z plikiem, zamykającymi go, a następnie odczytać lub zapisać dane w sposób identyczny jak ma to miejsce w przypadku odczytu danych od użytkownika z klawiatury lub wyświetlania komunikatów na ekran. Zamiast strumieni (wirtualnych plików) STDIN i STDOUT podaje się tutaj identyfikator otwartego pliku. Podczas otwierania pliku należy wyspecyfikować co zamierzamy z nim zrobić – plik możemy otworzyć tylko do odczytu, do zapisy, do zapisu i odczytu, do dopisywania, etc. W przypadku gdy spróbujemy otworzyć nieistniejący plik do zapisu, plik ten może zostać utworzony. Należy wtedy sprecyzować z jakimi prawami dostępu ma on zostać utworzony podając ich wartość liczbową.

Czytaj dalej Architektura Komputerów 2 – Laboratorium nr 3 – Dostęp do plików przez wywołania systemowe